Opowiadanie cz.3

- Dziewczyny, czuję, że mam ,,kaca"

Powiedziała Stella.

-Taaa.... Napewno. Po 4 koktajlach truskawkowych. Dogryzła jej Musa.

- Ja przynajmniej będę miała piękne i długie włosy a ty stare i siwe. Odgryzła się Stella.

-Dziewczyny, uspokójcie się nie ma o co się kłócić. Uspokajała je Bloom.

- Miałyśmy co świętować, więc warto było siedzieć do rana. Stwierdziła Layla.

- Dokładnie! W końcu Daphne dołącza do nas tylko raz w życiu! warto było wypić tyle koktajlów!

- Stella, tylko ty tyle wypiłaś. Przyznaje Flora.

- No wiem. Czuje się jakbym miała zwymiotować żołądek i głowa mi pęka...

Winx słyszą krzyk Tecny z dołu:

- Dziewczyny! Śniadanie już podali na stołówce!

- O NIEE!!!! Ja  w takim stanie nie pójdę!

- To zostań tu Stello, chcesz, żebyśmy ci coś przyniosły? Spytała Flora.

- NIEEEE! I Proszę nie mów przy mnie o jedzeniu!

- Już dobrze, dobrze uspokój się. Powiedziała Bloom.

- No to idziemy. Jak by ci się coś działo to dzwoń. Powiedziała Daphne i poszły.

W trakcie śniadania pani Dyrektor przerwała aby nadać ważny komunikat: 

- Dziewczęta! stała się rzecz straszna! jak pewni większość z was już wie. Uwolnił się potwór Mancullus ( to ten potwór, o którym wspomniałam w 1 części opowiadania ) lecz to nie o to chodzi w moim komunikacie. Na domiar złego z więzienia w jeziorze Roccaluche uciekły pewnie wam znane czarownice Trix! Uprasza się o zachowanie ostrożności i nie chodzenie w pobliże jeziora. Nie wolno wychodzić po za teren szkoły chyba, że nadzorująca profesor Grizelda wam zezwoli. Dziękuję, na dziś tyle, proszę aby Winx zgłosiły się do mojego gabinetu. 

- Wydaje mi się, że ucieczka Trix i powrót Mancculusa to nie zbieg okoliczności. Powiedziała Flora.

- Nie snujmy przypuszczeń, dokończmy śniadanie i chodźmy. Odrzekła Bloom.

 Dziewczyny zaraz po skończeniu śniadania wstawiły się w gabinecie dyrektorki.

- Dziewczęta! Trix nie wydostały się same z więzienia! Podobno kilku strażników widziało jakiegoś potwora, który aktualnie przybrał  postać syrena, aby mógł oddychać pod wodą. natomiast nad powierzchnią wody zamienił się w potężnego czarodzieja! Prawdopodobnie jest to jego prawdziwa postać.

Nagle do gabinetu wpada Stella:  

- Słyszałam komunikat pani dyrektor i przybiegłam jak najszybciej!

- Dobrze siadaj Stello i posłuchaj.

- Już słucham tylko trochę odsapnę zmęczyłam się.

- Tak więc na czym skończyłam... a  już wiem. Podobno Trix przyłączyły się do Manculusa i szukają części magicznego lustra. Na razie nie maja księgi aby szukać wskazówek tak więc będą używać czarnej magi aby je znaleźć. Winx musicie już dziś zacząć używać księgi Dimentix! Teraz, w tym momencie! Inaczej Manucculus i Trix znajda kawałki Diamentowego lustra i posiądą mroczną moc Dimentix!

- Dziewczyny chodźcie! idziemy na dziedziniec szkoły tam rozpoczniemy poszukiwania! Krzyknęła Bloom i poszły.

- Księga  Dimentix!

- Witajcie Winx, czy jesteście gotowe aby odnaleźć wszystkie 20 kawałków daimentowego lustra?

- Tak jesteśmy!

- Wiec pierwszy kawałek znajdziecie tam gdzie wszystko się zaczęło.

Po wypowiedzeniu tych słów księga Dimentix znikła.
- Hmmmm... gdzie się wszystko zaczęło. Myśli Bloom.

- Ale w ogóle co oznacza to ,,wszystko"? Spytała Stella.

- No właśnie ,,wszystko" to może być nasza podróż do zdobycia Dimentix'u. Stwierdziła Tecna.

- Ale wszystko może też oznaczać nasz początek! Wykrzyknęła Bloom.

- Początek był wtedy kiedy uratowałaś mnie od Knuta i goblinów!

- Tak. Czyli w parku w Gardenii! Powiedziała Bloom.  

Nagle pojawiła się księga Dimentix.

- Brawo Winx! odgadłyście 1 zagadkę teraz zmierzajcie po kawałek lustra, ale uprzedzam nie łatwo go będzie znaleźć! 

Po tych słowach księga zniknęła.

- Jesteś genialna Bloom! Krzyknęła Daphne.

- Cieszę , że mam taką siostrę. Kontynuowała. 

- Ja też się cieszę! Powiedziała Bloom i wszystkie Winx się przytuliły.   

Dobra lećmy do Gardenii:

- Winx transformacja: Elementix! 

- Winx teleport!  
o Ok. Jesteśmy w Parku co teraz? Spytała Stella.
- Zeskanuje powierzchnie parku, aby odnaleźć skrawek lustra.
prowdopodobność, że go znajdziemy wynosi 55%. Stwierdziła Tecna.
- Tecna! A możesz mówić po ludzku?! 
- Ugh... po prostu przeszukam park za pomocą telefonu! 
- No to szukaj!
- Możesz mi nie przeszkadzać!?
- Przecież ci nie przeszkadzam!! 
- Właśnie, że przeszkadzasz! 
- Wcale nie!
Musa w końcu nie wytrzymała.
- Dziewczyny, spokój!!!!!! Jak będziecie się tak kłócić to nigdy tego nie znajdziemy! 
Stelli i Tecnie zrobiło się głupio.
- Przepraszam Tecna. Faktycznie byłam denerwująca.
- Nic się nie stało. Ja tez przepraszam.
ok. Teraz muszę szukać...o mój telefon już namierzył pewną szklaną część na..... tej polanie?! 
- Przecież tu nic nie widać. Tylko trawa.
- No właśnie może mój telefon się zepsuł?
- Nie to nie możliwe, na tej polanie zaatakowały mnie gobliny i Knut.
- Poczekajcie, tam się coś błyszczy na kwiatku! Krzyknęła Bloom.
- To, to jest...! 
- Tak! To diamentowy kwiatek!
- Musiał wyrosnąć ze szkła!
- Ziemia potraktowała odłamek lustra jak nasionko!
- Och! jaki on piękny. Powiedziała Flora i ostrożnie go zerwała.
- Teraz musimy bezpiecznie przetransportować go do Alfei. Powiedziała Bloom. 
Flora rzuciła zaklęcie:
- Naturalna klatka! 
I kwiatek wylądował w obronnej klatce.
- Dobrze. - Powiedziała Bloom. - Wracamy do Alfei! 

Uffff.... trochę się opisałam ^^ warto było. Pisałam to dwa dni i dzisiaj spróbuje napisać 4 część żeby nadrobić zaległości.